Ülkemizde yaşlıların çoğu kendi evlerinde ya da çocuklarının yanında bakılmaktadır. Yaşlı bakımını üstlenen kişilerin sorumlulukları:
-Yaşlının şikayet ve bulgularını takip etmek,
-İlaçlarını zamanında vermek,
-Yaşlının kişisel bakımına yardım etmek,
-Ev işlerini yapmak,
-Yaşlıya manevi destek olmak,
-Sinirlilik-halüsinasyon gibi durumlarla baş etmek
-Hastane kontrollerini takip etmektir.
Demans (bunama) tanısı olan bir hasta, bakım verene daha da bağımlıdır.
Bir demans hastası günlük aktivitelerini planlamak için bakım verenin yardımına ihtiyaç duyar. Hoşlandığı aktiviteleri yapmak hastayı sakinleştirir ve kendini daha iyi hissetmesini sağlar. Yapılabilecek aktiviteler: Ev işleri, yemek yemek, kişisel bakım, müzik dinleme, el işleri, okuma, bulmaca çözme, egzersiz, sosyal ve ruhani aktivitelerdir. Erken-orta evre demans hastası için bir günlük plan örneği vermek gerekirse:
Sabah: Yıkanma, dişleri fırçalayıp giyinme, kahvaltı hazırlayıp yemek, kahve eşliğinde sohbet etmek, gazete haberlerini tartışmak, eski fotoğraflara bakmak, el işi yapmak, bazı ev işlerini birlikte yapmak, yürüyüş yapmak
Öğlen: Öğlen yemeği hazırlayıp yemek, bulaşık yıkamak, müzik dinlemek, bulmaca çözmek, televizyon izlemek, bahçe işleriyle uğraşmak, yürüyüş yapmak veya bir arkadaşı ziyaret etmek, öğlen uykusu
Akşam: Akşam yemeği hazırlayıp yemek, bulaşık yıkamak, kahve ve tatlı eşliğinde sohbet etmek, film izlemek, kitap okumak, duş almak
Hasta bu aktivitelerden sıkılıyorsa veya dikkati dağılmaya başladıysa dinlenmek veya başka bir aktiviteye geçmek gerekebilir. Hastalığın erken evrelerinde kişi eskiden yapmaktan zevk aldığı aktivitelerden uzaklaşacaktır. Hastalık ilerledikçe kişinin iletişim gücü de azalacaktır. Hasta duygu ve düşüncelerini ifade etmekte ve başkalarını anlamakta zorlanabilir; sürekli aynı kelimeleri kullanmaya, eşyaları farklı kelimelerle isimlendirmeye başlayabilir veya genel olarak konuşkanlığı azalabilir.
İleri evre demans hastası her zaman yanıt veremese de onunla iletişime devam etmek yararına olacaktır. Önce kendinizi tanıtın, göz teması kurun, eğer yatıyorsa onun seviyesine eğilmeye çalışın. Ona ismiyle hitap edin, kısa ve basit cümleler kurun. Yavaş, tane tane ve düşük frekanslı bir ses tonu ile konuşmaya çalışın. Cevap verebilmesi için ona zaman tanıyın, gerekirse cümlenizi veya sorunuzu tekrarlayın.